Wybrałam się na spacer z aparatem fotograficznym - na żydowski cmentarz przy ul. Miodowej 55. To stara nekropolia powstała jeszcze w 1800 roku na gruncie zakupionym od Augustianów. Podczas II wojny światowej naziści zniszczyli wiele nagrobków, macew i pomników. Zakazano pochówku zmarłych, a cmentarz został zamknięty.
Po wojnie cmentarz odbudowano, dzięki czemu można zobaczyć wspaniałe macewy, pomnik ofiar Holokaustu oraz stare oryginalne XIX w. nagrobki.
Pomnik ofiar Holokaustu z tablicami epitafijnymi - m. in. Pamięci pomordowanych Żydów ofiar ludobójców hitlerowskich w latach 1939-1945, zmarłym w ZSRR w 1941r, Prezydent gminy izraelickiej w Krakowie - rabin dr Rafał Landau oraz żona Rachela z Parnesów.
Znajduje się tu również cmentarz wojskowy numer 387, na którym pochowano 148 żołnierzy pochodzenia żydowskiego, służących w wojsku austriackim poległych w czasach I wojny światowej.
Na cmentarzu spoczywają profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego - Józef Oettinger i Józef Rosenblatt.
Tutaj znajduje się także miejsce spoczynku rabina synagogi Tempel, Ozjasza Thona, który był jednym z inicjatorów rozpoczęcia działalności przez Bibliotekę Judaistyczną oraz posłem na sejm.
Pochowano tu także cadyków, m. in. - Kalonimusa Kalmana Lewitę Epsteina syna Arona, zmarłego w 1823 roku propagatora chasydyzmu w Krakowie, ucznia słynnego Elimelecha z Leżajska, twórcę dzieła Maor we-Szemesz,
Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z lat 40-tych XIX w. i mają tradycyjną formę półkoliście zwieńczonych macew, pokrytych hebrajskimi inskrypcjami oraz dekorowanych typowymi żydowskimi symbolami nagrobnymi.
Można zobaczyć nagrobki mi.n krakowskich rabinów Cwi Hirsza Dawida ha – Lewiego, Aleksandra Sender Herszla Lanadu, Szymona Szchreibera, Chaima Arje Libusza Horowitza, Jozefa Nechemiana Kornitzera, dajanaów, seniorowie gminy - dr Szymon Samelsohn, Jehuda Birnbaum, Hirsz Landau, Icchak Bauminger, dr Samuel Tiles.
Pochowano tu także cadyków, m. in. - Kalonimusa Kalmana Lewitę Epsteina syna Arona, zmarłego w 1823 roku propagatora chasydyzmu w Krakowie, ucznia słynnego Elimelecha z Leżajska, twórcę dzieła Maor we-Szemesz,
Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z lat 40-tych XIX w. i mają tradycyjną formę półkoliście zwieńczonych macew, pokrytych hebrajskimi inskrypcjami oraz dekorowanych typowymi żydowskimi symbolami nagrobnymi.
|
W tym świecie zmarłych istnieje życie.
Bujna roślinność oplata nagrobki, rośnie jaskółcze ziele, a nawet można spotkać toczące powolny żywot ślimaki.
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz