Rotmistrz Witold Pilecki (1901-1948)

Pomnik rotmistrza Witolda Pileckiego w Parku im. dr Henryka Jordana odsłonięty 25 maja 2008 r. w 60. rocznicę wykonania wyroku 25 maja 1948 r. w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej w Warszawie. Jego popiersie zrealizowane w ramach projektu „Słynni Polacy XX w.”. Autor rzeźby Józef Opala.

Rotmistrz Witold Pilecki (13.05. 1901–25.05.1948) s. Juliana i Ludwiki z domu Osiecimskiej urodził się w Ołońcu (na północy Rosji). Od dziewiątego roku życia wychowywał się w Wilnie. Już jako trzynastoletni chłopiec został skautem, należał do tajnej drużyny im. Romualda Traugutta. Brał udział w wojnie z bolszewikami w 1920 r. W 1926 r. Witold osiadł w rodzinnym majątku Sukurcze pod Lidą.
Brał udział w wojnie obronnej 1939, a podczas okupacji działał w konspiracji w Tajnej Armii Polskiej, jako Tomasz Serafiński. Za wiedzą Komendanta Głównego Związku Walki Zbrojnej gen. Stefana Roweckiego‚ Grota’ pozwolił się aresztować podczas łapanki w Warszawie, aby dostać się do obozu KL Auschwitz w celu przeprowadzenia działań wywiadowczych na terenie obozu. Tam, jako numer obozowy 4859 od września 1940 r. organizował konspiracyjny Związek Organizacji Wojskowej i przekazywał raporty do Komendy Głównej AK. Zagrożony aresztowaniem zbiegł z obozu w kwietniu 1943 r. Włączył się w pracę konspiracyjną pod nazwiskiem Roman Jezierski. Walczył w Powstaniu Warszawskim, a po jego upadku trafił do obozów jenieckich a następnie do armii Andersa we Włoszech. Jako oficer II Korpusu Polskiego przedostał się do Polski, gdzie organizował siatkę wywiadowczą zbierając tajne informacje na temat działalności NKWD i UB. Aresztowany przez UB w maju 1947 r. Został skazany wyrokiem sądu na karę śmierci 18 marca 1948 r. 

Odznaczony Orderem Orła Białego w 2006r. przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

Fot. Pamiątki w Muzeum AK w Krakowie

zobacz też:

http://www.muzeum-ak.pl/biogramy/formatka.php?idwyb=3